Merhabalar. Bugün size mesleğine başlamaya ramak kala oyun ablası olan bir benin deneyimlerinden bahsedeceğim. İsmim Gözde, EvdekiBakıcım aracılığı ile oyun ablalığı yapmaya, Çocuk Gelişimi Bölümü dördüncü sınıf öğrencisiyken başladım. Mesleğimi çok sevdiğim için oyun ablalığı yapmak ve kendimi daha da geliştirmek istiyordum.
Sosyal medyada çocuk bakıcısının yanında oyun ablası da bulunabilen EvdekiBakıcım’a rastladım ve başvurumu yaptım. Telefon mülakatı, yüz yüze görüşme, referans kontrolü ve sabıka kontrolü gibi aşamaları başarıyla geçtikten sonra profilim oluşturuldu. Yaklaşık 20 gün sonra da ilk tanıştığım aile ile çalışmaya başladım. Bu yazımda size ilk ailem ile deneyimimden bahsedeceğim.
Aileyle tanıştık, anlaştık ve bakıma başladım. Derin bebek benim ilk göz ağrım oldu. Kendisi ile 11 aylıkken tanıştık. Şimdi 18 aylık. Bu 7 aylık süreç hem aile, hem Derin bebek, hem de benim için çok keyifli geçti.
Eve gittiğimde Derin bebek genelde oyuncaklarıyla oynuyor oluyor. Hemen ellerimi yıkayıp yanına gidiyorum. Öncelikle bana kendi dilinde biraz oyuncaklarını anlatıyor, biz de hepsiyle oynuyoruz. Sonra kitaplarını görüyor sehpada alıyor ve bana uzatıyor. Birlikte 2-3 kitabı okuyoruz. Daha doğrusu ben okuyorum, o benim söylediklerimi tekrar etmeye çalışıyor. Kitaplardan da sıkılırsak gitar ve marakaslarımızı elimize alıyoruz .Bir yandan kendi şarkımızı uyduruyoruz, bir yandan da ritim tutmayı öğretiyorum. 🙂
Aa size söylemiş miydim Derinciğin annesi de evde oluyor bu esnada ama çalışma odasında çalışıyor oluyor. Derin arada tabiî ki annesini özlüyor. Eskiden kapıya gidip bağırıyordu ama şimdi kapalı bir kapı gördüğünde “Tık tık” yapıp içerden ses beklemesini öğrettim. Annesi müsaitse ses veriyor biz de içeri giriyoruz.
Derinciği ikinci uykusuna genelde ben yatırıyorum. Uyku konusunda bana öyle alıştı ki, sadece annesiyle uyuyan Derin artık ben kucağıma aldığımda da uykuya rahatlıkla dalabiliyor. Uyandığı zaman birlikte bazen yemek yiyoruz, bazen de meyve soyuyorum, onları yiyoruz. Sonra tekrar oyun başlasınnn! Oyunlarımızı oynarken kedisi Molly’yi sevmeyi de ihmal etmiyoruz. Canımız sıkıldığı zaman da bahçeye inip çimenlere dokunuyoruz, parkta sallanıyoruz. Son zamanlarda evde favori etkinliklerimizden biri de “Sevgili Bebek Kartları” oldu. Derin bebekle bizim günlerimiz böyle geçiyor, arada yerlerdede yuvarlanarak, sık sık en sevdiği şarkı olan “Kurt Baba” şarkısını söyleyerek, bazen de sadece camdan dışarıyı seyrederek.
Ona ne kadar faydalı olursam, bu benim için o kadar mutluluk demek. Derin’in yeri gelince mental gelişimini, yeri gelince motor gelişimini, çoğunlukla dil ve sosyal gelişimini ilerletmeye yönelik yaklaşıyorum. Böylikle hem kendimi geliştiriyorum hem de Derin’in gelişimine katkım oluyor. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere.
Sevgiler,
Gözde
Oyun ablamız Gözde’ye bu güzel yazısından dolayı çok teşekkür ediyoruz. Oyun ablalarımızın profiline ulaşmak ve rezervasyon yapmak için burayı tıklayın.